PATRONKA ŚW. JADWIGA ŚLĄSKA
pochodząca z Bawarii św. Jadwiga Śląska (ur. między 1178 a 1180 - zm. przed 14 października 1243) należy do najpopularniejszych świętych w Polsce, zwłaszcza na Śląsku, ale także w Austrii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech oraz we Francji.
Znana jest jako popularyzatorka życia zakonnego, fundatorka klasztoru cysterek w Trzebnicy, do końca życia oddana dziełom miłosierdzia. Czczona jako patronka Śląska i Polski, małżeństw i chrześcijańskich rodzin została też uznana za patronkę pojednania polsko-niemieckiego.
Jan Paweł II, odwiedzając w 1983 roku we Wrocławiu, powiedział o niej, że jest w dziejach Polski i w dziejach Europy postacią graniczną, która łączy ze sobą dwa narody: niemiecki i polski: "Łączy na przestrzeni wielu wieków historii, która była trudna i bolesna. (...) Wśród wszystkich dziejowych doświadczeń pozostaje przez siedem już stuleci orędowniczką wzajemnego zrozumienia i pojednania".
Św. Jadwiga Śląska była córką Bertolda IV, hrabiego Diessen-Andechss. Wychowanie chrześcijańskie i formację intelektualną otrzymała w klasztorze benedyktynek w Kitzingen koło Würzburga, gdzie zwracano uwagę m.in. na poznanie Pisma Świętego, dzieł Ojców Kościoła i życiorysów świętych. Wtedy to zetknęła się też bezpośrednio z pobożnością benedyktyńską - modlitwą, medytacją, codziennym czytaniem przy stole, a przede wszystkim z uroczystą liturgią odprawianą w konwencie. Poznała też język łaciński.
Św. Jadwiga najchętniej pozostałaby w klasztorze oddając się życiu zakonnemu ale około 1190 roku została wysłana do Wrocławia, gdzie poślubiła księcia Henryka I Brodatego, z którym miała później siedmioro dzieci. Jako księżna śląska wywierała znaczny wpływ na politykę męża, który wspierał się wielokrotnie na jej koneksjach rodzinnych. Pochodziła bowiem z rodziny znanej w Niemczech i liczącej się w Europie - jej dwie siostry zostały królowymi.
Była popularyzatorką życia zakonnego i fundatorką m.in. klasztoru cysterek w Trzebnicy. Surowe życie pokutne, praktyki ascetyczne i działalność dobroczynna uczyniły ją postacią popularną wśród poddanych. Własne dobra przeznaczyła na zorganizowanie wędrownego szpitala dworskiego dla ubogich, na szpital dla trędowatych w Środzie Śląskiej, a także na urządzenie hospicjum dworskiego. W swoich posiadłościach obniżała daniny chłopskie i gromadziła zapasy żywności wykorzystane następnie w czasach głodu i powodzi.
Trudne wydarzenia z jej życia - kolejne zgony dzieci, banicja braci, skrytobójcza śmierć siostry Gertrudy, królowej Węgier - wpłynęły na pogłębienie jej życia religijnego i decyzję poświęcenia się dziełom miłosierdzia. Po około 20 latach małżeństwa złożyła wraz z mężem śluby czystości, a po owdowieniu zamieszkała w klasztorze cysterek w Trzebnicy.
Pod wpływem duchowości franciszkańskiej mnożyła praktyki pokutne, opiekowała się chorymi, dbała o los więźniów i ubogich. Żywiła szczególną cześć dla Matki Bożej.
Wyczerpana surową ascezą i pracą zmarła w opinii świętości w 1243 roku w Trzebnicy i została pochowana w tamtejszym kościele. 24 lata później, w 1267 roku została kanonizowana przez papieża Klemensa IV, a sanktuarium w Trzebnicy stało się głównym ośrodkiem jej kultu. Chociaż czczona była jako patronka Śląska a od XIII wieku - patronka Polski, to jej kult odegrał ważną rolę w formowaniu świadomości wspólnoty regionalnej Ślązaków, zwłaszcza w XIX wieku.
Cuda:
- Uzdrowienie kobiety imieniem Stanisława z bezwładu i nie gojących się ran.
- Za wstawiennictwem Jadwigi ludzie doznali pomocy w 85 wypadkach.
- Pierwsze cudowne zdarzenie miało miejsce w 1249 roku, drugie na początku 1262 roku a trzecie w okresie Wielkiego Postu, w roku 1263. Daty pozostałych cudów nie są dokładnie znane.
- Uzdrowienie pochodzili głównie ze Śląska, Pomorza, Wielkopolski, a nawet z Ołomuńca i Miśni.
- Autor Życiorysu św. Jadwigi pisze, że jedni przychodzili pieszo i boso, inni bardzo chorzy jechali na wozach, jeszcze inni wspierali się na laskach, a nawet byli tacy, co szli na czworakach. Niektórzy z nich pozostawali w Trzebnicy kilka tygodni, inni wracali i znów przychodzili, aż zostali uzdrowieni.
- Nad grobem Jadwigi była prawdopodobnie pewnego rodzaju tumba, gdyż niektórych chorych „sadzano lub kładziono na grób”, inni znów „dotykali się grobu”.
- Ludzie pragnący uzdrowienia przynosili ze sobą monety, zboże, wosk lub podobizny chorych czy uszkodzonych części swojego ciała.
Fundacje św. Jadwigi:
- Klasztor cysterek w Trzebnicy
- Klasztor Augustianów w Nowogrodzie Bobrzańskim
- Szpital dla ludzi trędowatych w Środzie Śląskiej
- Szpital św. Ducha, kilkanaście kościołów parafialnych
Liturgia:
- Jest to święta uznawana przez Kościół rzymskokatolicki
- Dniem poświęconym św. Jadwidze jest 16 października
Ikonografia:
- Święta jest przedstawiana jako młoda mężatka w długiej sukni lub w książęcym płaszczu w diademie na głowie
- Czasami przedstawia się ją w habicie cysterskim
- Jej atrybutami są: krzyż, księga, but w ręce, figurka Matki Bożej różaniec oraz makieta Kościoła w dłoniach
Patronat:
- Patronka Polski, Europy i Śląska
- Patronka archidiecezji wrocławskiej i diecezji w Gorlitz
WSZYSTKIE MODLITWY DO ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ
SPIS TREŚCI:
MODLITWA DO ŚWIĘTEJ JADWIGI ŚLĄSKIE
Święta Jadwigo, która żyjąc u Boga, w Bogu życie szczęśliwie zakończyłaś, uproś mi łaskę świętego życia i błogosławionej śmierci, aby łaskawy sąd Boski po śmierci mojej nastąpił i abym z Tobą Boga mojego na wieki miłować mogła, o co cię serdecznie proszę. Amen.
LITANIA DO ŚWIĘTEJ JADWIGI ŚLĄSKIEKyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże: Zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże: Zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże: Zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco jedyny Boże: Zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo: Módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko: Módl się za nami.
Święta Panno nad Pannami: Módl się za nami.
Święta! Jadwigo! Módl się za nami.
Patronko Szląska i Polski: Módl się za nami.
Ozdobo kościołów: Módl się za nami.
Chwało stanu Książęcego: Módl się za nami.
Zgromadzenie Panien: Módl się za nami.
Ogrodzie w cnoty obfity: Módl się za nami.
Zwierciadło nabożeństwa: Módl się za nami.
Wizerunku świątobliwości: Módl się za nami.
Nauczycielko pokory: Módl się za nami.
Przykładzie cichości: Módl się za nami.
Splendorze czystości: Módl się za nami.
Matko nędznych i ubogich: Módl się za nami.
Ucieczko opuszczonych: Módl się za nami.
Chorych cudowna lekarko: Módl się za nami.
Wskrzeszenie umarłych: Módl się za nami.
Prorokini przyszłych rzeczy: Módl się za nami.
Perło wdów droga: Módl się za nami.
Niewinność w pokucie: Módl się za nami.
Pogardzenie świata: Módl się za nami.
Bądź nam miłościw: Przepuść nam Panie;
Bądź nam miłościw: Wysłuchaj nas Panie!
Przez zasługi i prośby Jadwigi Świętej: Wybaw nas Panie!
Od głodu, moru i wojny: Wybaw nas Panie!
Od wszego złego: Wybaw nas Panie!
Od grzmotów i wszelkiego niebezpieczeństwa: Wybaw nas Panie!
Od gniewu i niełaski Twojej: Wybaw nas Panie!
Od nieprzyjacielów dusznych i cielesnych: Wybaw nas Panie!
Od chorób i od wątpienia zbawienia naszego: Wybaw nas Panie!
Od nagłej śmierci i potępienia wiecznego: Wybaw nas Panie!
W dzień sądu Twego: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
My nędzni grzesznicy: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Abyś nam grzechy nasze przez przyczynę Jadwigi Świętej odpuścić raczył: Ciebie prosimy...
Abyś nas z ojcowską cierpliwością do pokuty przyprowadzić raczył: Ciebie prosimy...
Abyś pokoju i pomyślności narodów bronić raczył: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Aby światłość wiary w kościele swoim świętym utrzymać raczył: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Abyś wszelkich nieprzyjaźni w zgodę i miłość przemienić raczył: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Abyś nas przez przyczynę Jadwigi Św. wysłuchał: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Jezu Synu Boży: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata! Przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata! Wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata! Zmiłuj się nad nami.
Chryste usłysz nas. Chryste wysłuchaj nas.
Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson.
O Jadwigo ulubiona, w poczet Świętych policzona,
przejednaj mi Boga mego, uproś z łaski miłość Jego.
K.: Módl się za nami Święta Jadwigo.
W.: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się: Boże któryś Błogosławioną Jadwigę od światowej wspaniałości do pokornego naśladowania krzyża Twego, całym sercem przejść nauczył; użycz abyśmy jej zasługami i przykładem nauczyli się deptać przemijające rozkoszy świata, i w obłapieniu Twego krzyża wszystkie nasze zwyciężać przeciwności. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen